Het land van herkomst van Kempo is China, de bakermat van vele vechtkunsten. De Chinese vechtkunststijlen kunnen onderverdeeld worden in twee categorieën: de zachte en de harde stijl. Deze stijlen zijn meestal gebaseerd op de filosofie van de kosmos of natuur. Voorbeelden van zachte stijlen zijn Pa Kua en Tai Ch'i Chuan. De harde stijlen zijn onder andere Chang Chuan, Shoalin Kungfu, Choi Lai Fut en ook Kempo (toenmalig bekend onder de naam Ch'uan Fa). De bewegingen in deze stijlen zijn afgeleid uit de dierenwereld en vaak zie je nog namen van dieren terugkeren in de benaming van de techniek, zoals de tijgerklauw, de slangenbek en de luipaardhand.
In Indonesië, het voormalig Nederlands-Indië werden vele Chinese stijlen veranderd en vermengd met andere stijlen uit die streken. Dit kwam doordat er in dit land veel verschillende rassen woonden. Zo is het Kun Tao ontstaan. Kun Tao is zelf ook weer in allerlei verschillende varianten terug te vinden, maar in grote lijnen is Kun Tao een vermenging van Chinese Kungfu-stijlen, waaronder Ch'uan Fa en de Indonesische Pentjak Silat stijlen. Net zoals bij kungfu en karate zijn er meerdere Kun Tao stijlen. De stijl waaruit het Nederlandse Kempo is voortgekomen, is Kun Tao Matjan, waarbij Matjan (of Macan) staat voor 'Tijger'. Daarnaast zijn er nog andere stijlen, zoals de Shantung Kun Tao of de Hokkien Kun Tao.
Via Indonesië is Kempo naar Nederland gekomen en heeft zich in de jaren 60 verspreid via de heer Carl Faulhaber. Deze vechtkunstbeoefenaar heeft de originele Kempo (Kun Tao Matjan) verspreid en bekend gemaakt onder de Nederlanders
.
Tijdens het verspreiden van Kempo in Nederland is er een tweedeling ontstaan in de Kempo-stijlen, namelijk: Shaolin Kempo en Yin & Yang Kempo.
Een leerling van de heer Faulhaber was de heer Gerard Meijers. Hij heeft gekozen voor het doceren van zijn variant van Kempo, genaamd Shaolin Kempo. In deze vertakking van het Kempo zie je meer karate invloeden terug, doordat de heer Meijers tevens Japanse karate-stijlen en Tae Kwon Do heeft beoefend. Dit zie je onder andere terug in het gebruik van de Japanse termen voor de technieken. zoals: Mawashi Geri, Shotai en Kata's. Deze Kempo-variant heeft in Nederland verreweg de grootste aanhang. Deze variant is zich volledig los van het originele Kempo blijven ontwikkelen tot de stijl die het nu is. Zo zie je bijvoorbeeld ook gedeelten van het Japanse Jiu Jutsu terug in Shaolin Kempo.
Volledigheidshalve moet er gezegd worden dat er inmiddels meerdere varianten van het Kempo worden beoefend. Zo zijn er onder andere: Kempo Hsinshih, Kempo Karate en Shao Lin Chièh Hê' Ch'üan P'ai. Op een of andere wijze zijn deze stijlen allemaal afkomstig van of sterk beïnvloed door de geïntroduceerde varianten van de heer Faulhaber en de heer Meijers. De enige duidelijke uitzonderingen hierop zijn het Shorinji Kempo (Japans Kempo) en het Kenpo (Kempo geïntroduceerd vanuit Hawaii en Amerika).
Anderzijds heeft de heer Carl Faulhaber gekozen om dezelfde variant uit Indonesië te blijven beoefenen zoals deze oorspronkelijk was geïntroduceerd in Nederland. Deze variant is in Nederland (bijna) niet meer aanwezig. Wel zijn er een redelijk aantal scholen die de 'tak' van Faulhaber zijn blijven volgen, waarbij in ieder geval een gedeelte van de basis van de Indonesische stijl behouden is gebleven. Onze stijl van Kempo valt onder deze scholen. In de loop der jaren hebben verschillende mensen hun eigen kennis van andere systemen vermengd in Kempo. Zo heeft de heer Jimmy Bax (een leerling van Carl Faulhaber) onder andere zijn kennis van het Indonesische Pentjak Silat verwerkt in de Yin & Yang Kempo stijl zoals die zich uiteindelijk is gaan vormen. Een leerling van Jimmy Bax, de heer Maurits de Gijsel heeft tenslotte zijn kennis van andere Kun Tao stijlen verweven in de bestaande stijlen en zo is de Kempo stijl ontwikkeld die we heden dag beoefenen onder de naam Yin & Yang Kempo.
Mocht je meer willen weten over de originele Kempo stijl, onderstaand vindt je een aantal interessante links:
Het Yin & Yang Kempo heeft veel gelijkenis met het Shaolin Kempo, echter bij Yin & Yang Kempo wordt er meer de nadruk gelegd op het verenigen van de harde en zachte stijl in de technieken. Het Yin & Yang symbool is inmiddels een bekend universeel symbool, wat staat voor het mannelijke en het vrouwelijke, wit en zwart. Verder doorgevoerd in het leven kan het ook betrekking hebben op geven en nemen, aanval en verdediging en het harde en het zachte.
De hoofdleraar van onze school is sifu Siegfried Eilbracht (de oudste leerling van Dhr. Hans Ariese). Siegfried Eilbracht beoefent sinds 1980 Kempo en is op dit moment in het bezit van de derde dangraad. Er zijn een aantal andere scholen geweest in Barendrecht en Dordrecht, welke werden geleid door sifu Jan Pots en sifu Eugène de Schrijver. Deze twee scholen zijn inmiddels gestopt. De twee huidige scholen zijn gevestigd in Papendrecht en Zwijndrecht.
Om er voor te zorgen dat de kennis en de historie van het Yin & Yang Kempo niet verloren gaat, is er een uitgebreid naslagwerk geschreven. Hierin wordt diep ingegaan op de herkomst van Kempo en andere vechtsporten en tevens staat er een groot deel van de technieken in vastgelegd.
Een groot deel van de technieken zijn op papier gezet en voorzien van illustraties, zodat de originele techniek en vorm goed behouden kan blijven. Verantwoordelijk voor dit boek is Willem Duijm, die tevens zorgt voor periodieke (extra) bijlagen om het naslagwerk actueel te houden.
Bij Yin & Yang Kempo draait het om zelfverdediging. Dit betekent in feiten dat je Kempo niet kunt gebruiken als aanvallende vechtsport. Nu is dat natuurlijk niet helemaal 100% waar, maar in de kern is er wel een duidelijk verschil tussen een vechtkunst voor zelfverdediging of een vechtsport bedoeld voor competitie.
Een voorbeeld van een echte vechtsport is kickboksen, je leert hier binnen korte tijd een aantal simpele en effectieve technieken door met elkaar te oefenen in de vorm van sparren of door wedstrijden. Kickboksen is dan ook duidelijk aanvallen van karakter en je leert tegen elkaar te vechten. Hierbij stel je een aantal regels op, om zo het aantal blessures te beperken en het in de vorm van een sport te kunnen beoefenen.
Bij zelfverdediging gaat het om een gevaarlijke situatie (bijvoorbeeld op straat) waarbij je jezelf of een dierbare moet kunnen verdedigen. In principe zal je bij zelfverdediging niet als eerste aanvallen (alhoewel dat soms toch onafwendbaar is) en het gaat niet om het scoren van punten of het winnen van een wedstrijd, maar om lijfsbehoud. Dit betekent dan ook dat veel technieken worden geoefend die bij een wedstrijd niet toegestaan zouden zijn. Zo zijn er veel trappen naar de knie en op de rug en wordt er gestoten naar kwetsbare plaatsen op het lichaam zoals: de slaap, keel en nek.
Het zelfverdedigings-principe zit dan ook diep verweven in het Yin & Yang Kempo. Alle verdedigingen, Saifats en Kumites hebben als uitgangspunt dat je jezelf verdedigt en probeert de tegenstander zo snel mogelijk uit te schakelen.
Nu zijn er vele zelfverdedigingskunsten op de wereld en ieder kiest daarvoor zijn eigen strategie. De ene stijl kiest voor harde, krachtige weringen en technieken. De andere stijl kiest voor een meer subtiele variant waarbij de kracht van de tegenstander tegen zichzelf wordt gebruikt.
Onze stijl van Kempo combineert de harde met de zachte elementen. Dit wil zeggen dat er harde weringen en aanvallende technieken op kwetsbare lichaamsdelen worden gebruikt, maar dat er tevens ook zachte elementen worden gebruikt die juist uitgaan van het ontwijken en afbuigen van de harde aanvallen van de tegenstander en het gebruik van de kracht van de tegenstander. Naarmate de Kempoka vordert blijkt dat je met minder kracht hetzelfde effect kunt bereiken, maar indien gewenst nog steeds kunt overgaan naar een harde tegenaanval.
Alhoewel je in eerste instantie zou kunnen zeggen dat een sterke tegenstander altijd wint van een zwakkere tegenstander, is het dus mogelijk om met de juiste techniek, timing en snelheid te winnen van een sterker persoon. Wel zijn er vele jaren aan training nodig om dit uiteindelijk te kunnen bereiken.
"Het zwakke ter wereld kan het sterke overwinnen;
Niets ter wereld is zo zwak en toegeeflijk als water:
Toch is er niets beters in de aanval tegen een rots;
Want er is geen evenknie van water;
Het zwakke kan het sterke overwinnen en mildheid
kan breken wat onverzettelijk is.
Heel de wereld weet dit, maar niemand handelt ernaar..."